Monday, August 29, 2011

आ राजस्थानी भासा है ।

आज आपरी नज़र करूं

आदरजोग शक्ति दान जी कविया री ऐतिहासिक कविता

इणरौ इतिहास अनूठो है, इण मांय मुलक री आसा है ।

चहूंकूंटां चावी नै ठावी, आ राजस्थानी भासा है ।

जद ही भारत में सताजोग, आफ़त री आंधी आई ही ।

बगतर री कड़ियां बड़की ही, जद सिन्धू राग सुणाई ही ।

गड़गड़िया तोपां रा गोळा, भालां री अणियां भळकी ही ।

जोधारां धारां जुड़तां ही, खाळां रातम्बर खळकी ही ।

रड़वड़ता माथा रणखेतां, अड़वड़ता घोड़ा ऊलळता ।

सिर कटियां सूरा समहर में, ढालां तरवारां ले ढळता ।

रणबंका भिड़ आरांण रचै, तिड़ पेखै भांण तमासा है ।

उण बखत हुवै ललकार उठै, वा राजस्थानी भासा है ॥१॥

इणमें सतियां रा शिलालेख, इणमें संतां री बाणी है ।

इणमें पाबू रा परवाड़ा, इणमें रजवट रो पांणी है ।

इणमें जांभै री जुगत जोय, पीपै री दया प्रकासी है ।

दीठौ समदरसी रामदेव, दादू सत नांम उपासी है ।

इणमें तेजै रा वचन तौर, इणमें हमीर रो हठ पेखौ ।

आवड़ करनी मालणदे रा, इणमें परचा परगट देखौ ।

जद तांई संत सूरमा अर, साहितकारां री सासा है ।

करसां रै हिवड़ै री किलोळ, आ राजस्थानी भासा है ॥२॥

करमां री इण बोली में ही, भगवान खीचडौ़ खायौ है ।

मीरां मेड़तणी इण में ही, गिरधर गोपाळ रिझायौ है ।

इणमें ही पिव सूं माण हेत, राणी ऊमांदे रूठी ही ।

पदमणियां इणमें पाठ पढ्यौ, जद जौहर ज्वाळा ऊठी ही ।

इणमें हाडी ललकार करी, जद आंतड़ियां परनाळी ही ।

मुरधर री बागडोर इणमें ही, दुरगादास संभाळी ही ।

इणमें प्रताप रौ प्रण गूंज्यौ, जद भेंट करी भामासा है ।

सतवादी घणा सपूतां री, आ राजस्थानी भासा है ॥३॥

इणमें ही गायौ हालरियौ, इणमें चंडी री चिरजावां ।

इणमें ऊजमणै गीत गाळ, गुण हरजस परभात्यां गावां ।

इणमें ही आडी औखांणा, ओळगां भिणत वातां इणमें ।

जूनौ इतिहास जौवणौ व्है, तौ अणगिणती ख्यातां इणमें ।

इणमें ही ईसरदास अलू, भगती रा दीप संजोया है ।

कवि दुरसै बांकीदास करन, सूरजमल मोती पोया है ।

इणमें ही पीथल रचि वेलि, रचियोड़ा केइक रासा है ।

डिंगळ गीतां री डकरेलण, आ राजस्थानी भासा है ।।४॥

इणमें ही हेड़ाऊ जलाल, नांगोदर लाखौ गाईजै ।

सौढो खींवरौ उगेरै जद, चंवरी में धण परणाईजै ।

काछी करियौ नै तौडड़ली, राईको रिड़मल रागां में ।

हंजलौ मौरूड़ौ हाड़ौ नै, सूवटियौ हरियै बागां में ।

इणमें ही जसमां औडण नै, मूमल रूप सरावै है ।

कुरजां पणिहारी काछवियौ, बरसाळौ रस बरसावै है ।

गावै इणमें ही गोरबंद, मनहरणा बारैमासा है ।

रागां रीझाळू रंगभीनी, आ राजस्थानी भासा है ॥५॥

इणमें ही सपना आया है, इणमें ही औळूं आई है ।

इणमें ही आयल अरणी नै, झेडर बाळौचण गाई है ।

इणमें ही धूंसौं बाज्यौ है, रण-तोरण वन्दण रीत हुई ।

इणमें ही वाघै-भारमली, ढोलै-मरवण री प्रीत हुई ।

इणमें ही बाजै बायरियौ, इणमें ही काग करूकै है ।

इणमें ही हिचकी आवै है, इणमें ही आंख फ़रूकै है ।

इणमें ही जीवण-मरण जोय, अन्तस रा आसा-वासा है ।

मोत्यां सूं मूंगी घणमीठी, आ राजस्थानी भासा है ॥६॥

2 comments:

ओम पुरोहित'कागद' said...

जोरदार !
बगता रै’वो !

Rajput said...

बहुत बेहतरीन रचना है ,पढने में एक जोश आता है |